Je ziet het nog in haar ogen. De pijn, de schrik, de schaamte. Het kwaad heeft genadeloos op Chang ingebeukt.

Emma van den Berg (17) uit Houten dacht jarenlang dat slavernij iets van vroeger was. Tot ze hoorde dat er nog nooit in de wereldgeschiedenis zo veel slaven waren als nu. Het verbaast haar dat ze in de kerk zo weinig hoort over dit gruwelijk onrecht.

Tegenover ons zit een mooie, jonge vrouw. Ze lacht nog wat verlegen en vindt duidelijk steun bij haar counselor van IJM, die al jaren met haar optrekt. Ruby (21), die omwille van haar privacy niet bij haar echte naam genoemd wil worden, wil haar verhaal doen. Een verhaal van misbruik voor cyberseks, terwijl zij zestien jaar jong was.

Alles in haar protesteerde, maar de criminelen lieten Marj geen keuze. Ze moest naakt poseren voor een camera. Dag na dag.

In elk kantoor van IJM komen de medewerkers iedere werkdag een half uur bij elkaar om te bidden voor het werk dat wij doen.

Wat was jouw reactie toen je voor het eerst hoorde van de realiteit van moderne slavernij? Was het verbazing? Ongeloof? Boosheid? Je bent niet de enige.

Drie weken oud was ze, het babymeisje dat deze week door International Justice Mission (IJM) en de politie werd bevrijd op de Filipijnen.

Ze werkten in een fabriek in Zuid-Azië waar ze snacks klaarmaakten en frituurden. Niet als vakantiebaantje, ze waren er zeven dagen per week bezig, achttien uur per dag.