De bijeenkomst werd georganiseerd door International Justice Mission en bood hulpmiddelen uit de traumagerichte zorg (Trauma-Informed Care, TIC) om deze vrouwen te helpen omgaan met hun geweldtrauma’s.
Sinds begin 2025 zijn meer dan 60.000 mensen in de regio Satander ontheemd geraakt door gewapende conflicten. Onder hen zijn vrouwen die, ondanks hun eigen trauma’s, klaarstaan om hun gemeenschap te beschermen en te steunen. Nu proberen zij hun leven opnieuw op te bouwen, te midden van onzekerheid en gevaar.
“IJM werkt al drie jaar in een gebied waar lokale leiderschap op het gebied van genderkwesties vrijwel verdwenen was,” vertelt Diana Urbano, directeur van IJM Colombia. “Na onze inzet hebben deze vrouwen een ondersteuningsnetwerk opgezet, waarmee ze niet alleen de humanitaire crisis beter aankunnen, maar ook leren hoe gendergerelateerd geweld hun levens beïnvloedt.”
Veilige ruimte en herstel
Tijdens de workshop deelden de vrouwen hun verhalen, versterkten ze hun onderlinge band en leerden ze technieken om de emotionele en psychologische impact van geweld en ontheemding het hoofd te bieden. Voor velen was dit de eerste veilige plek waar ze zonder angst konden spreken en opnieuw contact konden maken met hun innerlijke kracht.
Vanaf het begin erkende het begeleidingsteam dat elke vrouw op een ander punt in haar herstelproces stond. Daarom begon de sessie met een geleide meditatie. Sommige vrouwen vonden het moeilijk om hun ogen te sluiten, anderen deden dit moeiteloos. Toen iedereen drie keer luid moest roepen, viel de spanning langzaam van de groep af. Sommigen riepen vol overtuiging, anderen zachtjes. Maar gaandeweg vond iedereen haar stem.
Daarna leerden de deelnemers ademhalingsoefeningen om stress te verminderen. “We zagen hoe hun lichamen zich begonnen te ontspannen,” zei Leydy Sandoval, specialist traumazorg bij IJM. “We volgden geen strak schema, maar pasten ons aan aan wat de vrouwen op dat moment nodig hadden.”
Aan het einde van de workshop kreeg elke vrouw een zelfzorgpakket – niet zomaar een cadeau, maar een tastbare herinnering dat hun welzijn ertoe doet. “We wilden dat ze iets concreets mee naar huis konden nemen, om te blijven oefenen met wat ze geleerd hebben,” aldus Leydy. “Zelfzorg is ook een vorm van verzet.”