Twee peuters zagen vorige maand voor het eerst wat vrijheid is. In de laatste week van juni werden ze bevrijd door IJM en de Indiase politie. Hun vader, moeder en negen broers en zussen moesten op de boerderij jarenlang als slaven dwangarbeid verrichten.

Het is nu vier jaar geleden dat een slavendrijver misbruik maakte van hun armoede. Hij beloofde hen een goede baan op zijn boerderij met een riant salaris. Hij gaf ze echter maar 20.000 rupees (ongeveer 260 euro) en dat niet als loon maar als lening. Die moesten ze terugbetalen door voor hem te werken. Mensen opzadelen met een schuld en ze dan voor je laten werken, dat is slavernij en dwangarbeid.

De eigenaar van de boerderij liet de man en vrouw zeven dagen in de week werken van ’s ochtends vier tot ’s avonds 7 uur. Ze werkten in de tomaten en bananen en leden dagelijks onder verbaal en fysiek geweld. Zes van de negen kinderen zorgden dagelijks voor 15 koeien en 20 geiten die geweid en gemolken moesten worden. Alleen de vader mocht soms de boerderij even verlaten om in een nabijgelegen dorp wat eten te halen voor zijn gezin.

De ouders vertelden aan de politie dat de jongste twee, nu 2 jaar en 10 maanden, op de boerderij zijn geboren zonder hulp van een dokter of verloskundige. Geen van de kinderen heeft ooit medische zorg gehad, ze zijn niet gevaccineerd en konden niet naar school.

“Ik heb de boer diverse keren gevraagd of mijn kinderen naar school mochten maar hij mishandelde ons en zei dat het niet nodig is”, vertelde de vader, “hij ging tegen ons tekeer en gebruikte grove beledigende taal. Dan klaagde hij dat we niet goed werkten hoewel we zeven dagen in de week van 4 uur ’s ochtends tot 7 ’s avonds voor hem klaar stonden.”

Gevangen in het net van de slavendrijver konden ze niet naar huis wanneer een familielid stervende was, zelfs niet toen de moeder van de vader overleed. “Toen de broer van mijn vrouw stierf, vroegen we toestemming om naar de begrafenis te gaan, maar we mochten niet. Hij zei: “Laat de doden maar doodgaan, waarom zou je daar naar toe moeten? De laatste vier jaar zijn we niet in ons dorp geweest… we voelden ons zo machteloos.”

Nadat het gezin op 26 juni in veiligheid was gebracht, hebben ambtenaren hen nog verdere vragen gesteld. Het gezin krijgt officiële vrijheidscertificaten waarmee de valse schuld wordt opgeheven. Daarna worden ze teruggebracht naar hun dorp in Tamil Nadu. Daar zullen plaatselijke leiders het gezin begeleiden in het proces van hervestiging en rehabilitatie. IJM regelt nazorg voor het gezin voor ten minste de komende twee jaar.

De politie werkt aan de aanhouding van de eigenaar van de boerderij en heeft een aanklacht ingediend op grond van India’s anti-slavernijwetten en de wet op kinderarbeid.

In India is mensenhandel en dwangarbeid, zeker als er sprake is van kinderarbeid, een misdaad waarop een minimum straf staat van 14 jaar en mogelijk als maximum levenslang.