Vorige week zijn 150 meisjes en jonge vrouwen bevrijd uit een kledingfabriek in Bangalore. Net als voor miljoenen anderen in India, had de lockdown voor deze vrouwen rampzalige gevolgen. De meisjes en vrouwen moesten doorwerken, ook als ze ziek waren of totaal uitgeput. Naarmate de lockdown langer duurde, werd hun situatie steeds erbarmelijker.

Oorspronkelijk kwamen de vrouwen uit Odisha, vele honderden kilometers ten noorden van de fabriek. Ze probeerden familieleden te bereiken en stuurden alarmerende berichten en video’s. Maar er kwam geen hulp.

Langzaam verloren ze de hoop dat er ooit nog redding zou komen. Toch deden ze een laatste wanhoopspoging. Golap, één van de vrouwen, slaagde erin om contact te leggen met ‘Outlook India’, een lokale krant. "We willen terug naar huis en weer bij onze families zijn”, vertelde ze tegen een journalist, met een mengeling van tranen en woede. “Het is niet onze keuze om hier te werken. De fabrieksbaas houdt ons alleen vast om er zelf beter van te worden. Dat het aantal Covid-19-patiënten stijgt, maakt ons nog banger. Als er iets gebeurt en we sterven, zullen onze dode lichamen onopgemerkt blijven.”

Via de krant bereikte het nieuws IJM. Zodra we erover hoorden, nam ons team in Bangalore contact op met de politie en de lokale overheid. Eén ding was duidelijk: we moesten zo snel mogelijk actie ondernemen.

Op maandag 1 juni arriveerde een reddingsteam bij de fabriek. De reddingswerkers verwachtten daar 22 jonge vrouwen aan te treffen, maar ze vonden er maar liefst 199 werknemers. 150 werknemers gaven aan dat ze zo snel mogelijk terug wilde keren naar hun huizen in Odisha. Al deze meisjes en jonge vrouwen werden snel in veiligheid gebracht en de ambtenaren regelden speciale treinen om hen terug naar huis te brengen. De autoriteiten doen nog onderzoek naar de fabriekseigenaren en hopen binnenkort een aanklacht in te dienen.