et z’n elven waren ze: twee mannen en negen tienerjongens. De eigenaar had een klein geldbedrag aan hen geleend, waar hij vervolgens torenhoge rente voor vroeg. Zo kreeg hij hen in zijn macht. Die jongens konden geen kant op.
De fabrieksbaas schold hen dagelijks de huid vol. Zodra ze iets minder hard werkten, ontplofte hij. Hij sloeg ze met een houten kruk, een pollepel of wat hij ook maar grijpen kon. De jongens zaten onder de brandwonden en littekens van het werken met de hete frituurolie (zie foto). Voor zulke wonden zorgt uitbuiting en slavernij. Om nog maar te zwijgen over de diepe psychische wonden die geslagen worden.
International Justice Mission (IJM) werkt op plekken waar het rechtssysteem verziekt is. Waar rijken en machtigen het recht naar hun eigen wens kunnen verbuigen, zoals de tiran in die snackfabriek.
Uitgeput
Helaas zijn er heel wat van die plekken op de wereld. Maar toch, ook op plekken waar dit soort gruweldingen gebeuren, kan er gebouwd worden aan recht. Stap voor stap. De jongens uit de snackfabriek konden bevrijd worden. Tien maanden hadden ze er vastgezeten. De lokale autoriteiten deden, met hulp van IJM, een geslaagde reddingsoperatie. De jongens, die totaal uitgeput waren, kregen nazorg en medische behandeling. De hoofdeigenaar van de fabriek is onderdoken, maar de politie is hem op het spoor. Een tweede eigenaar is gearresteerd, hem hangt een flinke straf boven het hoofd.
Wetten, wetboeken, wetshandhaving – het klinkt misschien saai en suf. Maar je zou maar in zo’n snackfabriek werken, achttien uur per dag, met de hete adem van zo’n wrede fabrieksbaas in je nek… Dan schreeuwt alles in je om vrijheid, hulp, recht!
Gelukkig kwam die hulp. Het was nog niet te laat. En ook anderen kunnen gered, bevrijd en geholpen worden - als we hun schreeuw willen horen.