Als 11-jarige meisje werd Sneha* het slachtoffer van mensenhandel. Ze werd uit haar dorp weggehaald en verkocht aan een bordeelhouder in een Zuid-Aziatische miljoenenstad, honderden kilometers verderop.
“Ik voelde me steeds minder mens,” herinnert ze zich. “Ik voelde me een dier in een gevaarlijk bos, voortdurend op mijn hoede, nooit in staat om te rusten.” Twee jaar lang doorstond ze nachtelijke verkrachtingen, afranselingen, honger en manipulatie.
Ze vertelt: "Ik herinner me dat ik tot God riep. Ik bad: ‘Alsjeblieft God, haal me hier weg. Ik weet niet of ik nog langer door kan gaan. Als ik hier niet weg kan, laat me dan alsjeblieft sterven! Lieve God, ik wil naar huis, ik kan dit niet meer.”
Toen IJM Sneha en andere meisjes in 2008 in het bordeel aantrof, waren ze geschokt door wat ze zagen. Sommige meisjes waren nog maar net in de puberteit. Velen werden gedwongen om 10 of 15 klanten per dag te ontvangen en ondergingen bruut geweld.
Op 8 september 2008 bevrijdde een speciale taskforce van de lokale politie Sneha en 18 andere meisjes uit het bordeel. De politie pakte een mensenhandelaar op. Jarenlang lukte het hem – dankzij goede connecties bij hoge ambtenaren – om zijn straf te ontlopen. Tot 2018, in dat jaar werd hij veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. In 2019 werd een groep klanten die de meisjes misbruikten ook schuldig bevonden.
“Negentien meisjes werden die dag uit de slavernij bevrijd, en ik was een van hen,” blikt Sneha terug. "Het was in veel opzichten het begin van mijn leven.”
Na de bevrijding kreeg Sneha zorg en steun in een opvanghuis en vervolgens in een tehuis in de omgeving waar ze was opgegroeid. Mentoren begeleidden Sneha en andere survivors jarenlang totdat ze veilig en succesvol konden re-integreren in hun eigen dorp.
Sneha slaagde erin haar school af te maken, haalde een diploma in het onderwijs en schreef zelfs een boek. Ze is getrouwd en heeft nu een zoontje van 3 jaar. Met de opbrengst van haar boek richtte ze samen met haar man een school op in haar dorp om andere kinderen op het platteland toegang te geven tot kwaliteitsonderwijs. Zelfs toen ambtenaren argwaan uitten over haar school - bang dat ze alleen maar probeerde kinderen tot het christendom te bekeren of te verhandelen - en de registratie zes maanden vertraagden, bleef Sneha geduldig en gericht op haar visie om haar gemeenschap positief te beïnvloeden.
Vandaag de dag stuurt Sneha een team van tien personeelsleden aan. Gezamenlijk hebben ze ongeveer zestig leerlingen onder hun hoede. Over vijf jaar wil Sneha meerdere scholen oprichten en het onderwijs uitbreiden naar mensen uit verschillende leeftijdsgroepen. Ze hoopt ook lessen over morele waarden te geven aan de ouders van de leerlingen, zodat zij hun kinderen beter kunnen onderwijzen en vormen.
Het dorp waar Sneha woont ziet er idyllisch uit, met weelderig groen en kabbelende riviertjes tussen groene valleien en hobbelige bergwegen. De grootschalige kinderhandel voor prostitutie heeft deze prachtige plek besmeurd. Maar Sneha gelooft dat de ware schoonheid van haar dorp en volk kan worden hersteld. Ze is vastbesloten: gezamenlijk kunnen we de sekshandel een halt toeroepen. Haar hoop is dat ze door empowerment en onderwijs dit broeinest van criminaliteit zal hervormen.
Ze ervaart een diepe roeping voor haar gemeenschap en zegt: “Ik vergelijk de schreeuw van mijn volk om hulp met de behoefte van mijn zoon aan mijn aanwezigheid en aandacht.”
*Om haar privacy te beschermen gebruiken we een pseudoniem.