4 april 2022
Op 25 september 2014, rond 17.30 uur, liep een klein meisje over een stoffige weg in een klein dorpje buiten Nairobi. Rennie* was op weg naar huis. Ze kwam terug van de markt waar haar moeder haar naartoe had gestuurd om een kool te kopen.
Toen het kleine meisje bijna thuis was, werd ze tegengehouden door een man. Hij was het schoolhoofd van de buurtschool, waar Rennie ook naartoe ging.
De hoofdonderwijzer vroeg Rennie naar de lerarenkamer te gaan. “Ik heb een boek voor je,” zei hij. Het meisje ging met hem mee. Eenmaal in lerarenkamer, pakte de man haar bij de mond. Rennie gilde en probeerde zich los te rukken, maar het schoolhoofd sloot de deur. Hij legde haar op de tafel, scheurde haar kleren en misbruikte haar. Toen hij klaar was, duwde hij Rennie de lerarenkamer uit. “Als je het waagt je moeder te vertellen, vermoord ik je,” beet hij haar toe.
Haastig kleedde Rennie zich aan in haar gescheurde jurk. Ze rende terug naar huis. Gewond, gebroken, verward en onder het bloed. Thuis wilde ze niet praten over wat er was gebeurd, bang voor wat het schoolhoofd haar zou aandoen. Maar zodra haar moeder haar bebloede en gescheurde kleren zag, eiste ze dat Rennie vertelde wat er was gebeurd. Ze vertelde alles. Haar moeder deed onmiddellijk aangifte en bracht haar naar het ziekenhuis. Artsen in het ziekenhuis sloegen alarm bij IJM over Rennies situatie en vroegen om hulp.
Van IJM kreeg Rennie juridische en psychische hulp. Op dinsdag 8 maart 2022, acht jaar nadat de misdaad plaatsvond, veroordeelde de rechtbank de dader tot levenslange gevangenisstraf.
“Het openbaar ministerie heeft bewezen dat Rennie op tienjarige leeftijd werd misbruikt door de man die voor deze rechtbank staat,” oordeelde de rechter. “Ik verwerp daarom zijn bewering dat hij erin is geluisd.”
De rechter merkte verder op dat Rennies getuigenis werd ondersteund door het medische bewijsmateriaal dat voor de rechtbank werd gepresenteerd. Ook was duidelijk dat het slachtoffer in staat was om de dader te identificeren, aangezien het misdrijf plaatsvond toen het nog daglicht was en hij goed bekend was bij het slachtoffer.
Pamella Masakhwi, hoofd nazorg bij IJM Kenia die Rennie in 2014 ontmoette, is blij met de uitspraak. “Eindelijk is het lange wachten op gerechtigheid voorbij voor Rennie. We zijn dankbaar voor de uitspraak. Het is echt lang om acht jaar op gerechtigheid te moeten afwachten. Het strafrechtelijk systeem moet kinderzaken snel afhandelen om deze pijnlijke vertragingen te voorkomen.”
Pamella herinnert zich hoe zij en andere IJM-medewerkers werden aangevallen door buren toen ze Rennie en haar moeder voor het eerst bezochten. De buren waren niet blij dat de moeder het misbruik bij de politie had gemeld. Ze beweerden dat Rennies moeder aan hekserij deed. De plaatselijke chef moest tussenbeide komen om IJM toe te staan Rennie en haar moeder naar een veilige plek over te brengen.
Toen het proces op het punt stond te beginnen, smeedden de vrouw van de hoofdonderwijzer, zijn broer en een collega een plan om de zaak te verijdelen: zij boden Rennies moeder een groot geldbedrag aan om de aanklacht in te trekken. Maar de moeder sloeg het aanbod af. In plaatst daarvan bleef ze acht jaar onafgebroken vechten voor gerechtigheid voor haar dochter.
Ondanks de pijn in haar leven ziet Rennie nu een mooie toekomst voor zich. Ze zit nu in het derde jaar van de middelbare school en wil daarna psychologie gaan studeren
Haar moeder is blij dat de dader nu geen kans meer heeft om meer slachtoffers te maken. “Zonder God en de hulp die ik kreeg, zou ik er niet in geslaagd zijn om gerechtigheid te zoeken voor mijn dochter. Ik ben ontzettend dankbaar.”
* Rennie heet in werkelijkheid anders.