Van zijn tiende tot zijn veertiende werkte Daniël onder erbarmelijke omstandigheden in de Ghanese visserij. Het werk was zwaar en gevaarlijk. Als de netten onder water vast kwamen te zitten, moest hij het donkere meer induiken. Het gebeurde regelmatig dat kinderen daarbij verdronken. “Ik kreeg geen loon,” vertelt Daniël. “En ik werd mishandeld. Ze sloegen me.”
Na vier jaar uitbuiting kwam er een einde aan deze verschrikkelijke tijd. De politie en IJM kwamen Daniël op het spoor. In 2017 brachten ze hem, samen met een groep andere vermoedelijke slachtoffers van mensenhandel, in veiligheid.
Na jaren van gevaarlijk werk ging Daniël in 2017 eindelijk weer naar school, voor het eerst sinds de kleuterschool. Hij kon niet lezen, schrijven of de taal van de leraar begrijpen, maar hij gaf niet op. Sindsdien bloeit hij op.
Volgens zijn leraar Jacob is Daniël “een heel bescheiden jongen, leergierig en altijd bereid om nieuwe dingen te leren”. Hij heeft een passie voor kunst en leert verschillende technieken, waaronder potloodtekenen en schilderen.
Onlangs nam Daniël deel aan een workshop in een plaatselijk ziekenhuis. Daar werkte hij mee aan een muurschildering voor de kraamafdeling, bedoeld om belangrijke gezondheidsinformatie visueel over te brengen.
“Ik vond het geweldig om erbij te zijn, samen met mijn vrienden, en mee te helpen aan kunstwerken die de communicatie verbeteren. Zo kunnen zwangere vrouwen die niet kunnen lezen toch begrijpen welke risico’s er zijn en wat ze wel en niet moeten doen,” vertelt Daniël.
“Het was mijn droom om naar school te gaan, en vandaag is die droom werkelijkheid geworden,” zegt hij. Later hoopt Daniël te kunnen werken in de maatschappelijke dienstverlening óf als kunstenaar.